Dotyczy czujnika ciśnienia paliwa Ford 55PP22-01 9307Z521A

Podczas testowania ECU zwróć uwagę na następujące punkty:

① Wyłącz wyłącznik zapłonu: wyjmij wtyczkę ECU. ② Włącz wyłącznik zapłonu: użyj multimetru, aby sprawdzić zasilanie ECU. Napięcie pomiędzy pinami 2 i 3 wtyczki ECU oraz napięcie pomiędzy pinami 1 i 2 nie powinno być mniejsze niż 11V, w przeciwnym razie należy sprawdzić obwód.

2) Wykrycie czujnika temperatury płynu chłodzącego ① Kontrola okablowania: Wyłącz wyłącznik zapłonu i wyjmij 4-otworową zatyczkę czujnika temperatury płynu chłodzącego, jak pokazano na Rysunek 2-36. Sprawdź, czy nie ma przerwy w przewodzie pomiędzy 3 otworem 4-otworowej wtyczki czujnika temperatury płynu chłodzącego a 53 otworem gniazda ECU (rezystancja przewodu nie powinna być większa niż 1,5 Ω) oraz czy przewód jest zwarty do dodatniego bieguna zasilacza (rezystancja powinna być nieskończona). Sprawdź czy nie ma przerwy w przewodzie pomiędzy pierwszym otworem 4-otworowej wtyczki czujnika temperatury płynu chłodzącego a 67-tym otworem gniazda ECU (rezystancja przewodu nie powinna być większa niż 1,5 Ω). ② Kontrola działania: Wyłącz zapłon, wyjmij czujnik temperatury płynu chłodzącego, włóż czujnik temperatury płynu chłodzącego do pojemnika z wodą i za pomocą multimetru zmierz rezystancję między stykami 1 i 3 czujnika temperatury płynu chłodzącego. Odpowiednie wartości temperatury wody i rezystancji powinny odpowiadać wartościom pokazanym w tabeli 2-19. Tabela 2-19 Odpowiednia tabela temperatury i rezystancji czujnika temperatury płynu chłodzącego

3) Podczas wykrywania czujnika położenia wału korbowego (czujnika prędkości obrotowej silnika) należy zwrócić uwagę na następujące punkty: ① Wyłączyć stacyjkę: wyjąć białą 3-otworową zatyczkę czujnika położenia wału korbowego (czujnika prędkości obrotowej silnika). ② Sprawdź rezystancję między wtyczkami: Jak pokazano na rysunku 2-37, rezystancja między otworami 1 i 3 (masa) oraz między otworami 2 i 3 (masa) powinna być nieskończona. Sprawdź rezystancję pomiędzy pinem 1 i pinem 2 czujnika, która powinna wynosić 450 ~ 1000 Ω. Zasada działania rozszerzonych danych polega głównie na wysyłaniu sygnału impulsowego (przybliżona fala sinusoidalna lub fala prostokątna). Metody pomiaru prędkości obrotowej sygnału impulsowego obejmują: metodę całkowania częstotliwości (czyli metodę konwersji F/V, której bezpośrednim wynikiem jest napięcie lub prąd) oraz metodę operacji częstotliwości (której bezpośrednim wynikiem jest cyfra).

W technice automatyki istnieje wiele pomiarów prędkości obrotowej, a prędkość liniowa często jest mierzona pośrednio prędkością obrotową. Tachogenerator prądu stałego może przetwarzać prędkość obrotową na sygnał elektryczny. Obrotomierz wymaga liniowej zależności między napięciem wyjściowym a prędkością obrotową i wymaga, aby napięcie wyjściowe było strome, a stabilność czasowa i temperaturowa była dobra. Obrotomierz można ogólnie podzielić na dwa typy: typ prądu stałego i typ prądu przemiennego. Czujnik prędkości obrotowej ma bezpośredni kontakt z poruszającym się obiektem. Gdy poruszający się obiekt styka się z czujnikiem prędkości obrotowej, tarcie powoduje obrót rolki czujnika. Obrotowy czujnik impulsów zamontowany na rolce wysyła serię impulsów. Każdy impuls reprezentuje pewną wartość odległości, dzięki czemu można zmierzyć prędkość liniową. Typ indukcji elektromagnetycznej, na wale obrotowym zamontowana jest przekładnia, a strona zewnętrzna to cewka elektromagnetyczna. Obrót następuje na skutek szczeliny między zębami koła zębatego, uzyskuje się napięcie zmieniające falę prostokątną, a następnie oblicza się prędkość obrotową. Czujnik prędkości obrotowej nie ma bezpośredniego kontaktu z poruszającym się obiektem, a na krawędzi łopatki wirnika naklejona jest folia odblaskowa. Gdy płyn przepływa, wprawia wirnik w ruch obrotowy, a światłowód przesyła odbicie światła przy każdym obrocie wirnika, generując sygnał impulsu elektrycznego. Prędkość można obliczyć na podstawie liczby wykrytych impulsów.