Regulowany wtykany zawór zwrotny nadmiarowy ciśnienia DLF08-00

Zasuwa zaworu nadmiarowego odnosi się do zasuwy, która zamyka się (brama) i porusza się pionowo wzdłuż linii środkowej kanału. Zasuwa służy do rozłączania rurociągu. Zasuwa jest szeroko stosowanym zasuwą. Zwykle stosuje się go do urządzeń odcinających o średnicy DN≥50 mm. Czasami zasuwy są również stosowane do małych urządzeń odcinających. Zawory zasuwowe mają następujące zalety: ① Niewielka niedrożność cieczy. ② Siła zewnętrzna wymagana do otwierania i zamykania zaworu nadmiarowego bezpośredniego działania jest niewielka. (3) kierunek materiału nie jest ograniczony. (4) przy pełnym otwarciu powierzchnia uszczelniająca jest mniej ścierana przez substancje robocze niż zawór odcinający. ⑤ Rysunek jest bardzo prosty, a proces kucia jest dobry. Zasuwy mają również pewne wady: ① Względna wysokość i stopień otwarcia są stosunkowo duże. Przestrzeń wewnętrzna potrzebna do montażu jest stosunkowo duża. ② Podczas otwierania i zamykania pomiędzy powierzchniami uszczelniającymi występuje względne tarcie, które łatwo powoduje tarcie. ③ Zasuwy mają zazwyczaj dwie powierzchnie uszczelniające, które są trudne w produkcji, obróbce, szlifowaniu i konserwacji. Zasuwy można podzielić na: (1) zasuwy równoległe: powierzchnie uszczelniające są równoległe do osi pionowej, to znaczy dwie powierzchnie uszczelniające są do siebie równoległe. W zasuwach równoległych bardzo powszechna jest konstrukcja z klinem oporowym, to znaczy pomiędzy dwiema zasuwami znajdują się dwa kliny oporowe. Zasuwa ta nadaje się do zasuw o małej średnicy (DN40-300mm) przy niskim napięciu. Pomiędzy dwoma siłownikami znajduje się również płytka sprężynująca, a sprężyna skrętowa może powodować siłę wstępnego dokręcania, co jest korzystne dla uszczelnienia płytki elektromagnetycznego zaworu nadmiarowego. (2) Zasuwa klinowa: powierzchnia uszczelniająca tworzy pewien kąt z osią pionową, to znaczy dwie powierzchnie uszczelniające tworzą zasuwę klinową. Ukośne kąty widzenia powierzchni uszczelniającej wynoszą zazwyczaj 2,52', 3,30', 5, 8, 10 itd. Kluczem do określenia kąta jest temperatura materiału. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa temperatura, tym większy powinien być kąt widzenia, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo zaklinowania się przy zmianie temperatury.